nabierać koloru

См. также в других словарях:

• kolor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kolororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość przedmiotów wywołująca wrażenia wzrokowe, zależna od długości fal świetlnych odbijanych, przepuszczanych lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• barwić — ndk VIa, barwićwię, barwićwisz, barw, barwićwił, barwićwiony 1. «farbować, nadawać czemuś barwę za pomocą barwników» Barwić jajka odwarem a. w odwarze z cebuli. Barwić jajka na czerwono a. na kolor czerwony. Budyń barwiony. Szkło barwione. przen …   Słownik języka polskiego

• błękitnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, błękitniećniał, błękitniećnieli {{/stl 8}}– zbłękitnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się błękitnym, nabierać koloru błękitnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po rannych mgłach niebo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brązowieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, brązowiećeją, brązowiećeje, brązowiećwiał, brązowiećwieli {{/stl 8}}– zbrązowieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się brązowym, nabierać koloru brązowego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrązowiały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brunatnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, brunatniećeję, brunatniećeje, brunatniećniał, brunatniećnieli {{/stl 8}}– zbrunatnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się brunatnym, nabierać koloru brunatnego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płowieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, płowiećeję, płowiećeje, płowiećwiał, płowiećwieli {{/stl 8}}– spłowieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa{{/stl 8}}, wypłowieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… …   Słownik języka polskiego

• siwieć — ndk III, siwiećeję, siwiećejesz, siwiećej, siwiećwiał, siwiećeli, siwiećwiały 1. «o włosach: tracić barwnik i wskutek tego stawać się siwym» Siwiejąca czupryna. Siwiejący zarost. Włosy siwiały mu od przeżyć. 2. «o ludziach: stawać się siwowłosym» …   Słownik języka polskiego

• zielenieć — ndk III, zieleniećeje, zieleniećniał 1. «stawać się zielonym, nabierać zielonego koloru, odcienia» Szynka psując się zielenieje. 2. «o człowieku, o twarzy ludzkiej: nabierać ziemistej bladości, pokrywać się ziemistą bladością» Ze strachu twarz mu …   Słownik języka polskiego

• czerwienić — ndk VIa, czerwienićnię, czerwienićnisz, czerwienićwień, czerwienićnił, czerwienićniony «nadawać czemuś barwę czerwoną, malować na czerwono, czynić czerwonym; rumienić» Zachód czerwieni chmury. czerwienić się 1. «stawać się czerwonym, nabierać… …   Słownik języka polskiego

• czerwienieć — ndk III, czerwieniećeję, czerwieniećejesz, czerwieniećej, czerwieniećniał, czerwieniećnieli 1. «stawać się czerwonym, nabierać czerwonego koloru; czerwienić się» Liście czerwienieją jesienią. 2. «stawać się czerwonym z powodu napływu krwi do… …   Słownik języka polskiego